Czy duchy istnieją?

Czy duchy istnieją? To pytanie zadawał sobie chyba każdy z nas. Do mnie pytanie wróciło w trakcie czytania książki Huberta Haddada „Teoria niegrzecznej dziewczynki”. Jest wiele osób, które wierzy w świat duchów i w to, że można się z nimi komunikować. Myślę, że ludzie od wieków zadawali sobie pytania co się dzieje z duchem po śmierci ciała. Czy wszystkie odchodzą, a może z jakiegoś powodu pozostają przy nas żywych. Na kartach książki poznajemy sympatyczne siostry Fox, postaci autentyczne, które miały istotną rolę w powstaniu spirytualizmu i spirytyzmu. Ich zdolności wstrząsnęły fundamentami ówczesnego świata duchowego.

Akcja książki rozgrywa się w dziewiętnastowiecznej Ameryce. Na małej prowincjonalnej farmie poznajemy dwunastoletnią Margaret i dziesięcioletnią Kate. Wszystko zaczyna się kiedy cała rodzina przenosi się do Hydesville, aby zamieszkać w domu w którym, jak mawiali miejscowi, straszy. Rzeczywiści po pewnym czasie młodsza z sióstr Fox nawiązała kontakt z duchem, którego nazwała Panem Splitfootem. Zjawa regularnie odwiedzała dom Foxów i niepokoiła ich w nocy. Okoliczni mieszkańcy zaczęli interesować się dziwnymi zjawiskami jakie miały miejsce w ich domu. W konsekwencji siostry zostały potępione przez społeczność Hydesville i wyjechały z rodziną do Nowego Jorku. Najstarsza z sióstr Leah wykorzystuje niezwykłe zdolności dwóch młodszych i organizuje spotkania dla rosnącej grupy zainteresowanych komunikacją z zaświatami.

Po pewnym czasie seanse przynoszą całej rodzinie rozgłos i znaczny dochód. W całym kraju ludzie zaczynają uczęszczać w seansach spirytystycznych, rośnie też liczba osób o wyjątkowych zdolnościach parapsychologicznych, nierzadko zwykłych oszustów. W całym tym zamieszaniu siostry gubią się pozwalając by Leah sterowała ich umiejętnościami i niezwykłym darem na swoje potrzeby, a raczej potrzeby portfela. Po latach widzimy jak marnie potoczyły się ich losy. Widzimy kobiety zmęczone życiem stąpające między dwoma światami: żywych i umarłych. Do końca swych dni posiadały wyjątkowy dar, mimo, że usilnie starały się o nim zapomnieć i żyć normalnie. Kate do końca życia będzie się kontaktowała z Panem Splitfootem.

Hubert Haddad w piękny i bardzo szczegółowy sposób opowiedział historię sióstr Fox. Niestety nie znajdziemy tu zwrotów akcji ani niespodzianek czyhających na kolejnych stronach powieści. Styl pisarski porusza wyobraźnie czytelnika. Język jakim posługuje się Haddad zrobił na mnie ogromne wyrażenie. Jest dojrzały i pełen przepięknych metafor napędzających wyobraźnie podczas lektury. I mimo, że tempo akcji jest leniwe a momentami nawet monotonne, to autorowi udało się poprzez magiczną grę słów wprowadzić mroczny, melancholijny i tajemniczy klimat. Dzięki temu, iż jest to książka oparta na faktach cała historia wydaje się jeszcze bardziej ciekawa i wciągająca. Narracja zmusza do refleksji i zadawania pytań. Czy niesamowite zdolności siostrzane są darem czy przekleństwem? Wreszcie czy to wszystko jest prawdą a może tylko zmyślną mistyfikacją dla osiągnięcia zysku. Jaki smak ma sława? Sami sprawdźcie sięgając po „Teorię niegrzecznej dziewczynki”.