Zagadka z przeszłości

Nie wszystkie przedstawione w powieściach wydarzenia mają swój początek w czasach współczesnych, czasem ich przyczyny należy szukać w przeszłości, niekiedy odległej. W takich przypadkach nie można liczyć na pomoc naocznych świadków przy rozwiązywaniu zagadki, a dotarcie do prawdy staje się trudniejsze. Co nie oznacza, że mniej pasjonujące.

Historia przedstawiona przez Jaime Jo Wright w „Nieobecnej” dotyczy mieszkańców niewielkiego amerykańskiego miasteczka Pleasant Valley i obejmuje losy dwóch rodzin na przestrzeni stu kilkudziesięciu lat. Początkiem wydarzeń jest tajemnica związana z morderstwem popełnionym na Misty Wayfair w połowie dziewiętnastego wieku. Ta zbrodnia, jak i sama postać kobiety, obrosła w legendę i mieszkańcy miasteczka przez długi czas wierzyli, że duch Misty pokazuje się mieszkańcom Pleasant Valley, zapowiadając kolejną śmierć.

„Kiedy Simon i Rose dorastali, stracili ojca. Okropny wypadek. Spadł ze stryszku prosto na widły. Właśnie wtedy zaczęły się pogłoski, że ktoś widział ducha Misty Wayfair poprzedniego wieczoru. Śpiewała i tańczyła w lesie.”

Głównymi bohaterkami są dwie kobiety, pochodzące z tego samego miasteczka, ale żyjące w odstępie stu lat. Thea Reed to porzucona przez matkę wychowanka sierocińca, którą przygarnęli wędrowni fotografowie. Kobieta wyuczyła się fachu i po śmierci opiekunów zajmuje się tym samym, co oni. Jeżdżąc z miejsca na miejsce, robi pośmiertne fotografie zmarłym, a przy okazji szuka matki. Heidi Lane pochodzi z rodziny duchownego, została starannie wychowana w wierze i… uciekła z domu, gdy tylko mogła. Czuła, że nie pasuje do własnej rodziny i nie potrafiła znaleźć z nimi wspólnego języka. Losy żyjącej sto lat wcześniej Thei i obecnie Heidi wyglądają na zupełnie inne, ale w trakcie lektury od razu można zauważyć podobieństwa między kobietami: trudne dzieciństwo, brak zrozumienia, szukanie własnego miejsca i dążenie do poznania prawdy. To ostatnie w obu przypadkach zdaje się dotyczyć czegoś innego: Thea szuka korzeni, a Heidi próbuje dowiedzieć się, co miała na myśli jej chorująca na demencję matka, pisząc bardzo niejasny i niepokojący list. Łączy je jeszcze coś materialnego: zdjęcie z przeszłości, na którym została uwieczniona kobieta bardzo podobna do Heidi.

Zagmatwaną historię bohaterek poznajemy, śledząc naprzemiennie ich losy. Jaime Jo Wright opisała to na tyle umiejętnie, że wydarzenia sprzed stu lat dopełniają obraz tych aktualnych, a jednocześnie nie pozwalają domyślić się czytelnikowi zbyt wiele. Losy Thei i Heidi mają wspólne wątki, a połączone razem pokazują historię ich rodzin. Czytelnicy po kolei odkrywają tajemnice dotyczące przeszłości i zdają sobie sprawę z ich wpływu na teraźniejszość. Dużą pomoc i wsparcie obie bohaterki otrzymują od ciekawie przedstawionych mieszkańców Pleasant Valley. Bez tego wparcia bardzo trudno byłoby im odkryć prawdę.

Miejscem akcji „Nieobecnej” jest niewielkie amerykańskie miasteczko, niedaleko którego położony jest szpital psychiatryczny odgrywający w powieści istotną rolę. Pokazane w powieści tego typu obiekty niosą ze sobą niepokój i powiew grozy. Nie inaczej jest i w książce Jaime Jo Wright.

„Piętro zakładu budziło strach, światło sączyło się do korytarza przez dwa otwarte pokoje i z dalekiego końca, gdzie zapadły się dach i ściana. W holu leżały śmieci, stosy liści i patyków, a kąty oblepiało błoto i gęste pajęczyny kołyszące się na wietrze.”

Przed wiekiem leczono lub „leczono” tam chorych psychicznie, obecnie są to ruiny przypominające o przeszłości tego miejsca i zawiązanych z nim osób.

Pleasent Valley należy do tych niewielkich miejscowości, w których mieszkańcy całkiem sporo wiedzą o sobie, chociaż niekoniecznie chcą rozmawiać o tym z obcymi. W „Nieobecnej” miasteczko, a właściwie jego mieszkańcy, skrywają sekret, który pomału wychodzi na jaw i przewraca do góry nogami życie obu bohaterek.

Jaime Jo Wright umiejętnie buduje napięcie, podtrzymuje je i intryguje czytelnika. Gdy atmosfera zagęszcza się, pisarka pozwala czytelnikowi odkryć kawałek historii, a następnie znowu wprowadza elementy wzbudzające zainteresowanie oraz wątpliwości i w ten sposób podtrzymuje zainteresowanie.

"Nieobecną" polecam wszystkim tym, którzy lubią tajemnice, zagadki i napięcie wymieszane ze sporą dawką psychologii.

O KSIĄŻCE

FRAGMENT DO CZYTANIA

Agnieszka Pruska

Agnieszka Pruska – od ćwierćwiecza gdańszczanka, nie pracująca w zawodzie nauczycielka, autorka dwóch serii powieści kryminalnych: policyjnej z nadkomisarzem Uszkierem („Literat”, „Hobbysta”, „Żeglarz”, „Spadkobierca) i komediowej z dwoma nauczycielkami w roli głównej ("Zwłoki powinny być martwe i „Wakacje z Trupami”). Nałogowa czytelniczka, posiadaczka czarnego pasa w aikido, cierpi na permanentny brak czasu, lubi bliższe i dalsze podróże.